Χαρακτηριστικά, ο συγγραφέας αναφέρει στην εισαγωγή ότι εμπνεύστηκε την ιστορία από τον κουμπάρο και συμφοιτητή του στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, Λάντλοου Φάουλερ, ενώ θεωρεί ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα κείμενα που έγραψε ποτέ. Θα συμφωνήσω προσθέτοντας ότι αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό λογοτεχνικό δείγμα του νέου μεγαλοαστού άντρα που ενηλικιώνεται, αμέσως μετά τον Α' παγκόσμιο Πόλεμο, παλεύει να ξεφύγει απο μια συμβατική ζωή, προσπαθεί αποτυχημένα να αποφύγει το 'ξέφρενο' πνεύμα του Μεσοπολέμου, αλλά καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια να αγκαλιάζει την μοναξιά, την ραθυμία, την αποστασιοποίηση και την έλλειψη δημιουργικότητας. Για τον βασικό ήρωα, Άνσον Χάντερ, κάθε στάδιο είναι και ένα μάθημα αυτογνωσίας από το οποίο είτε προσπαθεί να κερδίσει είτε να χάσει σημαντικά κομμάτια του εαυτού του, αφού, αρκετές φορές, αυτοσαμποτάρεται μην μπορώντας να 'αφεθεί' συναιασθηματικά. rnrnΗ συγκεκριμένη νουβέλα περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων ' 'Oλοι οι θλιμμένοι νέοι' (1926) και είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Βαθμολογία:4,3/5 ή 8,6/10.